Mentionsy

Marek Jeziński- “Dokumentujemy to, co jest tu i teraz, bo nikt inny za nas tego nie zrobi” | odc.13

Marek Jeziński, profesor, dyrektor instytutu i kierownik katedry na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika 📀🎸

Medioznawca i politolog specjalizujący się w marketingu politycznym. Bada kulturę masową i popularną, w tym przede wszystkim muzykę, oraz jej wpływ na społeczeństwo. Analizuje komunikację masową i współczesne media. Naukowo zainteresowany także marketingiem politycznym, strategiami wyborczymi, socjologią i antropologią polityki, a także analizą mitów w polityce.

🏫 Dyrektor Instytutu Badań Informacji i Komunikacji, kierownik Katedry Komunikacji, Mediów i Dziennikarstwa oraz przewodniczący Rady Dyscypliny na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Współorganizator konferencji naukowych, redaktor czasopism oraz członek komitetów redakcyjnych. Pasjonat muzyki i sztuki teatralnej, uczestniczący w grupach artystycznych Tacuara Nod, L2&T, Tales of Nod, Święte Brzozy i Der Birken.

📚 Autor i współautor wielu publikacji naukowych. Wśród nich m. in.:

Tytus, Romek i A’Tomek i twórczość komiksowa Henryka J. Chmielewskiego, (red. M. Lisiecki, Wokół Fenomenu Kulturowego, vol. 2, Toruń, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 306 s., ISBN 978-83-231-5284-2, 2024) Muzyka popularna i jej odbiorcy w poszukiwaniu autorytetu (Toruń, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 350 s., ISBN 978-83-231-3956-0, 2017)O rezyliencyjnej sile muzyki uwag kilka (Roczniki Humanistyczne, vol. 72, nr 12, s.9-23, DOI:10.18290/rh247212.1, 2024)Institutionalization of hate speech as a daily media practice: the case of "Wiadomości" TVP1 (Journalism Practice, s.1-27, DOI:10.1080/17512786.2023.2296020, 2023)The response of Polish performance artists to cultural policies during the pandemic: liminality, precarity and resilience (z: E. Lorek-Jezińska, International Journal of Cultural Policy, vol. 28, nr 5, s.607-620, DOI:10.1080/10286632.2021.2011252, 2022)Parlamentarny dyskurs antyunijny jako przykład tendencji kontrakulturacyjnych w polityce polskiej: przypadek Samoobrony RP i Ligi Polskich Rodzin, (W: Globalizacja, integracja, transformacja: główne problemy, 2023)

Prywatnie profesor jest miłośnikiem muzyki, szczególnie rocka progresywnego. Od dziecka słuchał Radiowej Trójki, a jako nastolatek jeździł na Festiwale w Jarocinie. Obecnie, wraz z własnym zespołem Tacuara Nod, tworzy muzykę eksperymentalną i częściowo elektroniczną, odwołując się do Krautrocka, awangardy rockowej, jazzu, Nowej Fali, postpunka, muzyki improwizowanej z lat 70. i wielu innych. Grupa wnosi na scenę takie instrumenty jak tradycyjna gitara elektryczna czy perkusja, etniczna mandolina oraz sitar, a także wiertarki, zabawki czy słoiki wypełnione metalowymi kulkami.

Czy jest superbohaterem, którego szukamy?

**********************************
O czym rozmawialiśmy z profesorem Markiem Jezińskim?

Od jak dawna istnieją tzw. protest songs?Jak zmienił się marketing polityczny?Jaka jest rola technologii w polityce?Co jest istotą polityki?Czym są etyka odpowiedzialności i wartości?Jak wyglądała rzeczywistość muzyczna lat 70.?Jakie są ulubione zespoły rockowe pana profesora?Jak zaczęła się pana przygoda z muzyką?Czy profesor-muzyk ma fanów wśród studentów?Jak połączyć role w naukach społecznych?Na czym polegało otwarcie się rynku muzycznego?Jak oderwać się od akademii?

Publikacji możecie spodziewać się co miesiąc. Zapraszamy też do obserwowania nas w social mediach - to tutaj pojawiać się będą ekskluzywne treści, bezpośrednio zza kulis! Linki znajdziecie na naszym kanale.
Do usłyszenia! 🎙️

**********************************
Czy współczesna polska humanistyka powinna szukać swoich superbohaterów? O czym i jakim głosem zechcą do nas mówić? Jak bardzo bywają dla nas niezbędni, a jednocześnie ukryci w gąszczach rynkowej ekonomii, parametryzacji i bieżących powinności?

Głosy Humanistyki to naukowo-badawczy projekt społeczny, prowadzony przez wykładowców oraz studentów Uniwersytetu SWPS z wydziału Prawa i Komunikacji Społecznej we Wrocławiu.

Projekt dofinansowany ze środków budżetu państwa, przyznanych przez Ministra Edukacji i Nauki w ramach Programu „Społeczna Odpowiedzialność II”.

Nauka i ta humanistyczna, i ta społeczna, i nauki ścisłe, jak mi się wydaje, cierpią na taką chorobę, którą można by nazwać nadprodukcją. To znaczy, publikowane są teksty, które czytają recenzenci i kilka osób z czasopisma naukowego, no i być może jacyś znajomi autora. Czy współczesna polska humanistyka powinna szukać swoich superbohaterów? O czym i jakim głosem zechcą do nas mówić? Jak bardzo bywają dla nas niezbędni, a jednocześnie ukryci w gąszczach rynkowej ekonomii, parametryzacji i b...