Mentionsy

Bartosz Bartosiewicz- “Jestem w tym miejscu, w którym chcę być, i robię to, co chcę robić” | odc. 23

Bartosz Bartosiewicz, profesor związany z Uniwersytetem Łódzkim.

Geograf społeczno-ekonomiczny. Bada struktury i powiązania przestrzenne regionów

miejskich, ich policentryczność i ewolucję, wzorce dojazdów do pracy oraz mobilność

miejską. Interesuje się nierównościami przestrzennymi, dostępnością cenową mieszkań oraz

polityką przestrzenną.

Zaangażowanie zawodowe i naukowe prof. Bartosiewicza związane jest z Uniwersytetem

Łódzkim. W 2008 roku uzyskał tytuł doktora na podstawie rozprawy Zróżnicowanie

przestrzenne infrastruktury komunalnej w gminach miejsko-wiejskich regionu łódzkiego.

Habilitację w dyscyplinie geografia społeczno-ekonomiczna i gospodarka przestrzenna

zdobył w 2022 roku na podstawie rozprawy “Struktury i powiązania przestrzenne regionów miejskich w Polsce”. Obecnie wykłada w Instytucie Zagospodarowania Środowiska i Polityki

Przestrzennej Wydziału Nauk Geograficznych Uniwersytetu Łódzkiego.

Był uczestnikiem licznych projektów naukowych, zarówno lokalnych, jak i

międzynarodowych, m.in.: “Big Data and Housing Dynamics”, “Spójność Terytorialna

Łódzkiego Obszaru Metropolitalnego” czy “Dojazdy do pracy w Polsce: wzory i zachowania

przestrzenne”. Obecnie pełni rolę wykonawcy w projektach “ReHousIN” i “Dostępność cenowa mieszkań w miastach Polski – procesy, wzorce i trendy”, a także kierownika badania

“Ewolucja struktury przestrzennej regionów miejskich w Polsce”.

Wyróżniany wielokrotnie nagrodami, m.in. Nagrodą Marszałka Województwa Łódzkiego za

najlepszą pracę habilitacyjną, doktorską i magisterską tematycznie związaną z

województwem łódzkim oraz nagrodą zespołową I stopnia Rektora Uniwersytetu Łódzkiego.

Prof. Bartosiewicz jest członkiem Zarządu Głównego Towarzystwa Urbanistów Polskich.

Autor i współautor licznych publikacji naukowych. Wśród nich m. in.:

“Urban Structure in Transition: Evidence from Poland, 1983–2011” (2022, z: S. Marcińczak, Regional Studies, vol. 56.)“Investigating Polycentric Urban Regions: Different Measures-Different Results” (2020, z: S. Marcińczak, Cities, vol. 105.)“Spatial Patterns of Travel Behavior in Poland” (2019, z: I. Pielesiak, Travel Behaviour and Society, vol. 15.)“The Socialist Metropolis in Flux: Urban Structure and Commuting Patterns in Poland, 1973–1983” (2024, z: S. Marcińczak, Journal of Historical Geography, vol. 83.)“Commuting patterns and urban form: Evidence from Poland.” (2018, z: S. Marcińczak, Journal of transport geography, 70, 31-39.)

Prywatnie prof. Bartosiewicz jest mężem i ojcem trójki dzieci. Pasjonuje się podróżami do

miejsc nieoczywistych i nieturystycznych, z zamiłowaniem zwiedza wyjątkowe dzielnice

miast. W ciągu ostatnich 10 lat przejechał około 5 tys. mil po Stanach Zjednoczonych oraz

dwa lata z rzędu po 3 tys. km po Europie.Relaksuje się, wykonując prace fizyczne na działce

na wsi oraz podczas spacerów z psem. Lubi czytać, ale ze względu na obowiązki czasem

wybiera audiobooki, również w trakcie jazdy samochodem.

O czym rozmawialiśmy z prof. Bartoszem Bartosiewiczem?

Jak tereny zielone wiążą się ze wzrostem nierówności mieszkaniowych?Dlaczego etyka jest tak ważna?Czy powinniśmy wprowadzać rewolucyjne zmiany?Jak zarządzać dużymi danymi?Czy wyniki badań przekładają się na działania?Dlaczego nie powinno się być naukowcem spełnionym?Czy nadal można mówić o odkryciach geograficznych?Czy powinno się robić to, co się lubi?Kto jest ważniejszy, decydent czy badacz?Czy tylko geograf może robić badania geograficzne?Czym tak naprawdę jest miasto 15-minutowe?Jak nie żałować niczego na starość?

LinkTree: ⁠https://linktr.ee/glosy_humanistyki⁠

Do usłyszenia! 🎙️

**********************************

Projekt dofinansowany ze środków budżetu państwa, przyznanych przez Ministra Edukacji i Nauki w ramach Programu „Społeczna Odpowiedzialność II”.

Jeżeli pracownik uczelni bądź instytucji badawczej rozliczany jest ze swoich publikacji naukowych i zdobytych grantów, a nie z upowszechniania tych wyników i wdrażania ich w takim życiu społeczno-gospodarczym, to nie możemy się spodziewać tego, że on będzie dążył do takiej współpracy również. Więc tutaj jakby ja widzę problemy z obydwóch stron. Czy współczesna polska humanistyka powinna szukać swoich superpohaterów? O czym i jakim głosem zechcą do nas mówić? Jak bardzo bywają dla nas niezbęd...