Mentionsy

Kwestia organizacji

I jak matka matce chcę powiedzieć: "To myślenie, że dziecko w naszym życiu nic nie zmieni, że wszystko będzie tak jak przed nim- będziemy jeździć na Hel serfować, albo rowerami po Polsce, albo grać w planszówki codziennie wieczorem, albo ćwiczyć na siłowni równie intensywnie jak wcześniej- to serio, nie jest coś, co nas wspiera. Nawet biorąc psa pod swój dach bierzemy go pod uwagę- że jak będziemy wyjeżdżać, musimy znaleźć mu opiekę, że jak będzie chorował, to będziemy zmieniać swoje plany wakacyjne. A jakoś nie słyszałam nigdy nikogo, kto mówił: "A wzięłam psa, pies nic w moim życiu nie zmieni." To, że traktujemy dzieci jako zamach na naszą wolność, coś zagrażającego, co musi albo nam posłusznie towarzyszyć i dopasować się do naszego stylu życia, ALBO stracimy całą naszą tożsamość i nasze JA, skąd to się wzięło? Dlaczego decydując się na dzieci, niektóre z nas mają tak silną potrzebę jednocześnie przeżywać życie matki, ale jednocześnie kurczowo trzymać się tego, jak było kiedyś? Nie da się tak stać w rozkroku. To nie jest kwestia organizacji, to kwestia płynięcia z prądem. I tego, że czasem w życiu zmieniamy na chwilę swój nurt. Na chwilę spowalniamy. I nie ma w tym nic złego. To po prostu życie."

O! Dziś będzie odcinek, na który chyba wszyscy czekali. Może nie wszyscy, ale znam tylko osób, które na bank się pod nosem uśmiechną. Wróciłam właśnie z trzydniowej wycieczki z południa Islandii i mam wrażenie, że ciągle mi się przed oczami ciągnie trasa, bo byłam jedyną kierowczynią i musiałam być super skupiona i patrzę przed siebie i widzę pasy ruchu, ale postaram się jednak skupić i nieprzytłoczona pięknemu mojego kraju i opowiedzieć mam o tym, co mnie mega w macierzyństwie wkurwił...