Mentionsy

Kłótnia o złość

Jak matka matce chcę powiedzieć: "(...) Pomyślałam o tych wszystkich rzeczach, które tkwią w nas z dzieciństwa jak kolce z kaktusa, o którego usunięcie z palców nikt się nie pokusił, gdy byliśmy dziećmi. I jako dorośli, sami musimy tym małym sobie wyciągnąć te igły.
Ale co dla mnie jest ważne w macierzyństwie, to ta misja, by takich kolców nie przekazywać dalej. Żeby pokolenie naszych dzieci nie musiało bać się tego, że jeśli nas zezłoszczą, to dostaną lanie. Albo karę. Albo usłyszą, że są do dupy. Żeby pokolenie naszych dzieci wiedziało, że kłótnie, albo złość, to coś normalnego, ale niekoniecznie służącego do zadawaniu innym bólu, wywoływania w nich poczucia winy, albo zrzucenia sobie z barków stresów przyniesionych z pracy. Żeby nasze dzieci, nasi siostrzeńcy, bratanice, chrześniaki czy każde dziecko, z jakim mamy kontakt wiedziało, że nie musi się z nami zgadzać- że można mieć swoje zdanie i bronić go w zdrowy sposób. I nie trzeba przy tym niczego niszczyć- tylko można kłótniami też budować. No i jak to zrobić?"

Temat złości jest mi bardzo bliski, bo jestem złośnicą, ale słowo złośnica to jest złe słowo, złe określenie na mnie, bo ci, którzy mnie dobrze znają, wiedzą, że ja jestem po prostu pieniarą, ja się nie denerwuję, ja się wkurwiam. I nazywanie siebie złośnicą to jest chyba trochę w waszym kierunku, bo czy da się poskromić złośnicę w sobie kiedy się ma dziecko? Czy można się wkurwiać przy dziecku? Czy można się kłócić przy dziecku? I czy można się kłócić z dzieckiem? Zanim zaszłam w ciążę to...