Mentionsy

28. Rejbaki, kartacze, parepace czyli o słownictwie kulinarnym w gwarach Mazowsza i Podlasia

Wykład zorganizowany został przez Instytut Slawistyki PAN w ramach XVI Festiwalu Nauki w Warszawie [26 września 2012 r.]

Skąd pochodzą brosaniki i fafernuchy? Jak je zrobić? Dr hab. Dorota Rembiszewska z Instytutu Slawistyki PAN przedstawia różnorodność i pochodzenie niektórych nazw potraw używanych w Polsce północno-wschodniej.

Dzisiejsza północno-wschodnia część kraju obfituje w bogate słownictwo kulinarne, mające swoje korzenie wśród języka rosyjskiego, białoruskiego, ukraińskiego i litewskiego. Terminologia kulinarna odzwierciedla przenikanie się różnych wpływów i doświadczeń między przedstawicielami nacji i narodów zamieszkujących niegdyś Mazowsze i Podlasie. To swoiste drogowskazy pokazujące kierunki napływu ludności na tereny dzisiejszej północno-wschodniej Polski.

Podczas wykładu słuchacze poznali różnorakie rodzaje i nazwy deserów (m.in. sękacz, komin, mrowisko, marcinek), piwa (psiwa kozicowe, jałowcowe) i dań (czeburieki, pierekaczewnik, cymes, kumpia, butwienia i kumpiak).

Być może wśród słuchaczy są tutaj zwolennicy łakoci, różnych słodkości, więc trzeba i takim gustom sprostać. Z regionem północno-wschodnim mnie odłącznie kojarzy się sękacz, ten jest prawdziwy i oczywiście jest to istna bomba kaloryczna. Do wykonania sękacza, jak tu widzą Państwo w przepisie, potrzeba bardzo dużo jajek i sporo tłuszczu. I tutaj najbardziej popularny jest sękacz seineński i to jest taki produkt regionalny. Osoby, które się interesowały sękaczem na pewno mogły znaleźć te...