Mentionsy

77. Nie muszę już wykrzykiwać swojej opinii – Bartek Cicharski – magik Excela, improwizator.

Czy matematyka i kreatywność musi się wykluczać? Niekoniecznie! Bartek Cicharski jest tego przykładem, że pracując w finansach, będąc magikiem Excela, poza pracą mógł być blogerem, fotografem, podcasterem i improwizatorem. Rozmawiam z Bartkiem, by udowodnić, że jeśli mamy pracę, która porusza nasze analityczne strefy, to możemy rozwijać się kreatywnie w czasie wolnym. Bartek nie jest aktorem i raczej nie chce uprawiać tego zawodu, jednak z pasji rozwija się w aktorstwie i improwizacji. Bartek prowadził w swoim życiu kilka blogów, a my spotykamy się z trakcie zmiany, ponieważ kilka tygodni wcześniej wygasła domena bolga Bartka i on jej nie przedłużył. Tłumaczy dlaczego zmieniło się jego podejście do blogowania. A mnie ciekawi droga blogera, który wyrósł z krótkich spodenek oznajmiania swojej opinii całemu światu. Zastanawia mnie, czy jest to jeden z wielu blogerów, który porzucił swoje teksty i już nikt o nim nie będzie pamiętał? Bartek dojrzał, rozwinął się i poszedł własną drogą w kierunku sceny i improwizacji. W 2012 roku Bartka blog został wyróżniony podczas Blog Forum: https://bit.ly/2YPduCM Teksty Bartka adresowane do studentów, które są na stronie podprad (zamieszczę ich więcej): https://bit.ly/2YWlYIj W sprawach Excelowych - można Bartka znaleźć tutaj: http://excelninja.pro/ Bartka podcast: https://poczytelni.pl/ Dwie grupy impro, w które Bartek jest zaangażowany: Czterej: https://bit.ly/2YSLduV Pro Forma: https://bit.ly/2PU7XHc Facebook, gdzie od czasu do czasu Bartek chce pisać: https://bit.ly/2to6GAB Blog Bartka, który pozostał: http://gdanskzdolu.pl/ Twitter: https://bit.ly/38FHC8b Instagram: https://bit.ly/34s7JvP Ciekawe myśli z rozmowy: Mimo, że pracuję z liczbami, lubię myśleć o sobie, jako o humaniście, ale w klasycznym wydaniu. Zrezygnowałem z blogowania. Nie chodzi o to, że nie mam się czym dzielić. Dojrzałem i już wiem, że nie muszę się wszystkim dzielić. Mam świadomość, że coś wiem, nawet mam doświadczenie, ale czy koniecznie muszę to opowiadać tłumom? Żyjemy w świecie, gdzie każdy ma swoją opinię i każdy jest przyzwyczajony do tego, by swoją opinię wykrzyczeć w świat jak najgłośniej. Teraz bardziej się mówi dźwiękiem i obrazem niż słowem pisanym. Bycie blogerem jest próżne. Nie tylko mówię innym jak mają żyć, ale również liczę swoich odbiorców i lajki. Część moich tekstów została na serwerze hostingowym, mogę je wyciągnąć, ale nigdy tego nie zrobię. Blogowanie ma niski próg wejścia i wyjścia. W każdej chwili możesz coś tworzyć, a potem to porzucić. Efekt wypalenia przychodzi zawsze. Czy w pracy, czy w pisaniu lub innym tworzeniu. Ale najważniejsze jest to, by zadać sobie pytanie: po co ja to właściwie robię? Jaki jest mój cel? Znajdź coś, co cię kręci, zrób sobie z tego źródło dochodu, a nigdy nie będziesz miał czasu wolnego. To co bierzemy od widza, to nie kilka złotych za bilet, ale dwie godziny z jego życia. I to jest bardzo wysoka cena. Robienie impro sprawia, że uważniej słucham, dążę do tego, by zrozumieć co ktoś miał na myśli i mówić, w taki sposób, by wszystko było jasne. Mimo, że szaleję na scenie, w gruncie rzeczy jestem introwertykiem. Nie ważne ile przeżyłem i co za mną, ale czy na serio mam być tą osobą, która mówi innym, hej! zróbmy to inaczej!?