Mentionsy

ZŁOTO NA PUSTYNI - NIECODZIENNIK ODC. 58

I znowu pewnego dnia, gdy wielki tłum ludzi słuchał nauczania Jezusa, okazało się, że zabrakło im jedzenia. Jezus przywołał więc uczniów i rzekł: — Żal mi tego ludu, który od trzech dni trwa przy mnie bez jedzenia. Gdyby jednak odeszli teraz do domów głodni, mogliby w drodze opaść z sił, a przecież niektórzy z nich przybyli z daleka. Na to uczniowie odpowiedzieli: — To prawda, ale kto na takim pustkowiu zdołałby ich nakarmić choćby chlebem?! Wówczas Jezus zapytał: — A ile chlebów macie? — Siedem — odpowiedzieli. Wtedy Jezus kazał ludziom rozsiąść się na ziemi. Następnie wziął wspomniane siedem chlebów i po złożeniu Ojcu dziękczynienia, dzielił je i podawał uczniom, by przekazywali dalej. Oni zaś czynili, jak im polecił. Mieli także kilka rybek, które Jezus pobłogosławił i polecił podawać dalej. Po pewnym czasie wszyscy najedli się do syta, a pozostałych ułomków chleba zebrano siedem pełnych koszy! Było zaś tam około czterech tysięcy mężczyzn. Dopiero wtedy Jezus nakazał tłumom rozejść się do domów. Chwilę później sam wsiadł do łodzi z uczniami i popłynęli w okolice Dalmanuty. MAREK 8, 1-10 (NPD) --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/wczesnochrzescijanie/message

Muzyka I znowu pewnego dnia, gdy wielki tłum ludzi słuchał nauczania Jezusa, okazało się, że zabrakło im jedzenia. Jezus przywołał więc uczniów i rzekł Żal mi tego ludu, który od trzech dni trwa przy mnie bez jedzenia. Gdyby jednak odeszli teraz do domów głodni, mogliby w drodze opaść z sił, a przecież niektórzy z nich przybyli z daleka. Na to uczniowie odpowiedzieli, to prawda, ale kto na takim pustkowiu zdołałby ich nakarmić choćby chlebem? Wówczas Jezus zapytał, a ile chlebów ma...