Mentionsy

Zamieniam się w słuch #026: Kamila Janiak

Kamila Janiak od urodzenia miała coś przeciwko. Jeden z pierwszych tekstów,  który napisała (w przedszkolu) brzmiał: „Nienawidzę tego świata,  nienawidzę go”. Niektórzy mówią o niej: pesymistyczna i sceptyczna, ona  myśli o sobie: realistka.

Niedawno w wydawnictwie WBPiCAK ukazał się czwarty zbiór jej wierszy: „Wiersze  przeciw ludzkości”. Zdaniem redaktora tego tomu, Patryka Szaja, poezja  Kamili Janiak „ma w sobie coś z punkowej prostoty wyrazu, jakby  świadomie ignorowała warsztat, chcąc przekazać nam to, co ma do  przekazania, i nie przejmując się niczym więcej. Ale ta prostota jest  pozorna, nie wszystko powiedziane jest tu wprost i nie wszystko widać na  pierwszy rzut oka”.

Co kryje się za tytułem książki i jaki etap w życiu poetki zamykają „Wiersze przeciw ludzkości"?