Mentionsy

#167 Wojciech Chmielarz. Do czego są nam potrzebni „Zbędni"?

Odcinek #167, w którym, w Warszawie, dopytuję Wojciecha Chmielarza o bohaterów jego nowej powieści zatytułowanej „Zbędni”.

Każdy z nich zdaje się do autora K jak krzyczeć, że nie chce być w miejscu, w którym się znalazł.

Zahaczamy o mroczny P jak początek tej wielowątkowej historii.

Prowadzi nas J jak Jasiek, który pilnuje kempingu. Jest N jak nałóg, W jak wypadek, L jak las i T jak trup. Jest też S jak sumienie i Ś jak śledztwo.

Wojciech Chmielarz szybko przyznaje w #odcinie, że ciągnie go do H jak horroru i literackiego E jak eksperymentu. Pojawia się P jak pensjonat z klimatem jak z filmu Kubricka  i tajemniczy pokój, do którego boimy się wejść.

Do rozmowy dołączają kolejne postaci: D jak Darek, facet w klinczu i policjantka Maria, która odbudowuje świat po stracie O jak ojca. Co chwilę ścieżki F jak fabuły przebiegają S jak sarny. Zaczyna ich być coraz więcej.

I coraz częściej pojawia się litera P jak pisanie, P jak plany. Mówimy o przekładaniu J jak języka powieści na język serialu i filmu.
I wizualizujemy sobie Bezimiennego i wychodzi nam, że Damięcki. 

Alfabet Wojtusika. Podcast literacki Łukasza Wojtusika. Raz łatwiej wchodzę w świat, który proponuje mi Wojciech Chmielarz, innym razem trochę mam z tym kłopotów. W przypadku zbędnych od razu kupiłem całą historię, czytałem książkę jeszcze przed oficjalną premierą, wydawca marginesy poprosił mnie o blurb, więc napisałem tak. Bohaterowie powieści Wojciecha Chmielarza są tylko pozornie zbędni. Czytając otwieramy się na ich słabości, próbujemy zrozumieć, ale nie odpuszczamy im win, tylko oni...